De statuten van de Orde van de Douchekapjes schrijven voor dat er om de zes volle manen een congres moet georganiseerd worden. Vermits de laatste bijeenkomst al dateerde van het voorjaar, restten er nog slechts luttele dagen om dit te regelen. Binnen de kortste keren na het uitsturen van onze uitnodigingsmail waren de plaatsen voor dit evenement volzet. Wegens de exclusiviteit ervan waren er immers slechts vier (4) beschikbaar. Hoewel wij smeekbeden tot deelname verwachtten van eerdere aanwezigen op onze notoire borreluurtjes en speciaal daarvoor op de eerste en enige inschrijvingsdag de huisman ingezet hadden als telefonist op ons secretariaat (mét broodjes), onze openingsuren uitgebreid hadden en onze mailserver geupgraded hadden, waren er geen andere verzoeken (0) tot inschrijving.
Dame Marie stond er op dat het seminarie tussen de wijngaarden en truffeleiken zou plaatsvinden, maar Dame Nel had een roeping en ieder welopgevoed mens weet dat men een roeping niet mag weigeren, MC wou dan weer niet met Rappe Willy mee. En zo komt het dat men op de belangrijke dag van de meeting de deftige dames kon spotten op de helihaven van de locatie die aan al hun wensen voldeed. Vergis u niet, de dames zijn wel deftig maar net niet VIP genoeg om per helikopter te arriveren. De helihaven was het eindpunt van een toffe speurtocht doorheen Bachten de Kupe, met behulp van simpele middelen als een paar stafkaarten en een huis- tuin- en keukengps. Onderweg werden de koppen meermaals bij elkaar gestoken en de nodige lachsalvo’s afgevuurd. Gelukkig vielen er geen slachtoffers.
Die zoektocht was echter niet de essentie van onze conferentie. Neen, deze zou er op gericht zijn deftige mensen die trots zijn op hun interesse in bussines&economics, politics, kunst en wetenschappen, filosofie, gastronomische hoogstandjes, oenologie, infrastructurele technologieën, de media en andere boeiende werelden, in de mogelijkheid te stellen hun ideeën, principes en ervaringen op een aangename en speelse manier uit te wisselen met gelijkgestemden uit diverse sectoren.
Een deftig evenement vraagt uiteraard om deftige catering en daarom werd elk van de deelnemers gevraagd zich te ontfermen over één hoofd- en één bijgerecht. Na een gezelligheidspraatje bij een eerste natje en droogje was het tijd voor het echte werk. De eerste discussie werd geopend onder het nuttigen van een combinatie van zalm en nieroogkreeftje, zuur-zoete koolrabi, erwten en kwarteleitjes (Combinaison de saumon et langoustine, chou-rave aigre-doux, petits pois et œuf de caille), verzorgd door Dame Nel en netjes opgeborgen, fris bewaard en getransporteerd in de Tupperware potjes, aangeschaft op onze eerdere interessante Tupperware bijeenkomsten. In de schaduw van de eiken en met zicht op Vlaamse wijngaarden genoten we van de keuze van MC, die ons verblijdde met een zacht gegaarde Noorse kreeft met risotto, krokante courgettes en gekonfijte kerstomaat(Homard norvégien doucement cuit, risotto, courgettes croquantes et tomate cerise confite). De gesprekken werden geanimeerder, maar de gemoederen raakten nooit verhit. Even waren we zo onder de indruk van de kalfs filet pur gegrild en geserveerd met spitskool, bospaddestoelen, pompoen en nieuwe aardappel (Filet Pur de Veau grillé et servi avec chou pointu, champignons des bois, potirons et pomme de terre nouvelle) die Dame Marie voor ons in petto had, dat het gesprek een wijle stilviel. De dames hebben hun drie borden leeggegeten, meer nog, zelfs een vierde bordje met exquis Belgisch kaasassortiment (Assortiment de fromages Belges ) voorgesteld door Dame Nel en een vijfde met seizoensvruchten met witte chocolade, pistache en munt uitgekozen door Dame Marie, hebben ze verorberd zonder daarop aangekeken te worden. Tijdens de maaltijd hadden de dames een ervaren gastspreker ingehuurd die zijn jarenlange sommelierskennis in talrijke praktische lessen vertaalde.
We wisselden nog een paar uur op een zonovergoten terras diepe gedachten en meningen uit en tenslotte, onder het nuttigen van een laatste flesje Bollie, maakten we een evaluatie van de dag en kwamen tot de conclusie dat het goed was. Alles. Helaas moesten we alweer enkele punten van de agenada verschuiven naar een volgende meeting wegens niet behandeld door een gebrek aan tijd. Tevreden en voldaan vatten we de terugweg aan uitkijkend naar het verstrijken van de volgende zesde volle maan op voorwaarde dat die op een maandag valt.
Noot1: Voor een volgende editie kunnen de vrouwen die eerder al op ons van onze memorabele borreluurtje aanwezig waren zich vrij aanmelden, mannen zullen evenwel een vrouwelijke introducé moeten regelen!
Noot2: U merkt het zelf, beste lezer, de deftige dames verdienen ongetwijfeld een ereplaats in de categorie lifestyle van Dutchbloggies. U kan nog altijd stemmen.
16 september 2009 at 8:50 pm
Ben zelf Spaans en dit is de enige nederlandstalig blog die ik volg (ook niet de recepten verzameling van de AH, ongeloofelijk). Dank je wel voor uw niet-bedoelde bijdrage voor het verbetering van mijn Nederlands, dames.
17 september 2009 at 7:36 am
Prachtige foto’s!
17 september 2009 at 6:02 pm
[…] voor mezelf. En voor die enkele oververhitte bloggers. Ik had dat ook parodiërend kunnen doen, zoals hier, maar daarvoor zet ik te graag de puntjes op de i. En bij deze staan ze er stevig. Bedankt voor het […]
17 september 2009 at 8:41 pm
En waarom zegt ge niets van dat potje rijstpap met bruine suiker dat ik aan ons Maggy meegegeven heb?
17 september 2009 at 8:44 pm
En daarbij ge spreekt hier van kreeft en zo, maar zij zegt dat ge perskop met pickels en spek met mosterd gegeten hebt.
18 september 2009 at 7:37 am
Als ik durf te schrijven dat ik een kalfje de keel oversnijd krijg ik bakken kritiek over mij. Wat lees ik hier: Even waren we zo onder de indruk van de kalfs filet pur gegrild….
U denkt toch niet dat ze dat kalfje doodgekieteld hebben.
Was getekend
18 september 2009 at 4:42 pm
Mag het secretariaat nu dicht? De broodjes zijn op.
18 september 2009 at 4:46 pm
Ik wil toch nog eens mijn beklag doen over die inschrijvingen. Omdat er eerst sprake was dat ons Maggy niet kon meegaan, wegens belangrijke meet en greet in het buitenland, wou ik die vierde plaats wel innemen. Wel tien keer heb ik gebeld en er werd nooit opgepakt!
18 september 2009 at 4:57 pm
Ik moest mij deftig gedragen van de dames, spreken met je mond vol is onbeleefd.
U staat echter reeds op de shortlist voor volgende synode, gelieve reeds uw bijdrage te storten.
18 september 2009 at 4:59 pm
Dames, nieroogkreeftjes bewaart men beter in een valiesje dan in een Tupperware potje!
18 september 2009 at 5:00 pm
En wat hebben we vandaag geleerd?
Voor lekker eten gaat men best op restaurant.